Za Coco Chanel, književnost nije bila samo jedna od omiljenih umetnosti, već je uživala gledajući je kako evoluira i inspiriše. Za legendarnu dizajnerku, književnost je bila potreba, društvo i bekstvo. Kao što je priznala svom prijatelju Paulu Morandu, poslednje godine života provela je sama i osećala je da mora da čita!

Književnost je rano ušla u život Gabrielle, to je bilo njeno bekstvo od bola izazvanog majčinom smrću, ali i gubitkom oca. Knjige su bile njen način da zamisli život koji joj je bio uskraćen i kloni se „rana“ koje su se otvorile u njenom detinjstvu.

Knjige su bile škola za Gabrielle i pomogle su joj da oblikuje karakter, temperament i odnose sa drugima. Čitanje joj je dalo strukturu misli i uma i postavilo temelje njene ličnosti.

Ljubav njenog života, Boy Capel, bila je ono što ju je dovelo u kontakt sa više filozofskih i mističnih tekstova, od Voltera i Ničea do hinduističkog teksta Bhagavad Gita, i otvorilo joj je nove horizonte. Štaviše, kroz knjige je počela da otkriva nove svetove u Aziji i Egiptu, čija je kultura postala izvor inspiracije za njene kreacije. Postepeno, dok je njena reputacija dizajnera rasla munjevitom brzinom, oko nje su počeli da se okupljaju novi pisci kojima je pružala podršku. U njenom krugu poznanika i prijatelja bili su Colette, Paul Morand, Jean Cocteau, Raymond Radiguet, Joseph Kessel, Marthe Bibesco i Michel Déon.

Na vrhu liste njenih preferencija nalazila se poezija koju je smatrala vrhunskom umetnošću. Među njenim pesničkim prijateljima su Max Jacob, Iliazd i Paul Eluard, dok se njena romantična veza sa pesnikom Pierrom Reverdyem završila doživotnim prijateljstvom uz ogromno divljenje i podršku Chanel-a.

Tokom godina, knjige poezije, romani,  umetničke knjige prekrivale su zidove njene dnevne sobe i kancelarije u ulici Cambon, kao zaštitni zid od haosa spoljnog sveta. Kako Coco nije imala jak osećaj vlasništva, knjige je pozajmljivala sa istom spremnošću sa kojom ih je i poklanjala. Kao pravi zaljubljenik u pisanu reč, njene knjige su bile originalne kopije, a čuvala ih je poput dragocenih predmeta pribegavajući sofisticiranom povezu kojim se bavila Germaine Schroeder, što joj je omogućilo da izlaže poput umetničkih slika. Kada je na vrhuncu slave Gabrielle Chanel osetila potrebu da svoju priču ispriča svetu, okupila je prijatelje i pisce kako bi sa njima podelila detalje o svom životu.

Coco Chanel je bila svesna da se istina o čoveku zasniva manje na činjenicama, a više na tome kako se on predstavlja. Dakle, čuvajući tajne svog života, zaštitila je svoju slobodu, dok je istovremeno izgradila mit koji fascinira i danas.

Od njene smrti, više od 150 knjiga, romana, biografija ili umetničkih knjiga posvećeno je legendarnoj modnoj dizajnerki, prevedeno na gotovo sve jezike na svetu.

Film o odnosu Coco Chanel sa književnošću deo je serije Inside Chanel koja istražuje istoriju i nasleđe ikonične kuće, ali i ljude koji su sa njom povezani i njenim odnosom sa umetnošću poput plesa, književnosti, bioskopa do kulta Marilyn Monroe za Chanel No 5.