Već neko vreme primetno je da tinejdžerske serije više nisu rezervisane samo za mlađu publiku. Naslovi kao što su The Summer I Turned Pretty, Ginny & Georgia i XO Kitty beleže veliku gledanost i među ženama koje su u tridesetim i četrdesetim godinama, često i starije. Zašto su milenijalci opsednuti tinejdžerskim serijama?
Jedan deo privlačnosti leži u temama koje prevazilaze uzrast protagonista. Identitet, odnosi, prijateljstva, porodične dinamike, osećaj nepripadanja — to nisu iskustva vezana isključivo za adolescente. Mnoge žene u ovom životnom periodu prolaze kroz značajne promene: preispituju profesionalne odluke, balansiraju između privatnog i poslovnog, redefinišu uloge u porodici. U tom kontekstu, priče koje se bave ličnim razvojem i emotivnim izazovima često nailaze na prepoznavanje.
Serije ovog tipa nude i određenu dozu odmora od kompleksnijih formata. U vremenu kada dominiraju zahtevne „prestige“ produkcije, gledanje sadržaja sa lakšim narativom može biti način da se opustimo bez osećaja gubitka vremena. Iako se ponekad svrstavaju u “guilty pleasure” kategoriju, ovi naslovi ne moraju biti praćeni osećajem krivice — naprotiv, često otvaraju važna pitanja na pristupačan način.
Nostalgija takođe igra ulogu, ali ne nužno kao beg od sadašnjosti. Mnoge scene, muzika, moda ili dinamika odnosa podsećaju na period odrastanja gledateljki, a istovremeno ih interpretiraju iz savremenog ugla. Posebno je značajno što nove teen serije uključuju raznovrsne likove i dotiču se tema kao što su mentalno zdravlje, identitet, pripadnost i inkluzivnost — što ih čini relevantnim i za publiku koja traži više od puke romantike i drame.
Važno je i to da današnje serije sve češće uključuju i roditeljske likove sa razvijenim narativima. U The Summer I Turned Pretty, likovi majki nisu samo pozadina za dečje probleme — njihove priče, odnosi i dileme imaju jednaku težinu. To dodatno približava sadržaj publici koja se nalazi u sličnim životnim fazama.
U konačnici, interesovanje žena u tridesetim i četrdesetim za ovakve serije nije neobično niti iznenađujuće. Reč je o sadržajima koji su emotivno dostupni, tematski široki i vizuelno privlačni — a publika koja ih prati ne mora biti određena uzrastom, već kontekstom i potrebom za pričama koje komuniciraju na ljudskom nivou.
Foto: Profimedia
